Η πρόκληση του καρκίνου από έκθεση στον αμίαντο μπορεί να προληφθεί πλήρως©
Υπό του Δρ. Δημητρίου Ν. Γκέλη - MD,
ORL, DDS, PhD, Medical Life Coach
O αμίαντος είναι ένα καρκινογόνο υλικό, του οποίου οι ίνες στον αναπνεόμενο αέρα πρέπει να είναι μηδενικές. Ο αμίαντος είναι ένας σημαντικός επαγγελματικός παράγοντας κινδύνου πρόκλησης διαφόρων καρκίνων, τόσο των ατόμων που εργάζονται σε βιομηχανίες αμιάντου, όσο και για το κοινό.
 |
|
Δρ Δημήτριος Ν. Γκέλης, Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
IΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ: Ιατρική Έρευνα, Προληπτική Ιατρική, Συμπληρωματική Ιατρική
Κόρινθος, Τηλ. 6944280764
www.gelis.gr www.pharmagel.gr
email: pharmage@otenet.gr
|
 |
|
Αικατερίνη Γκέλη Ιατρός, Ακτινοδιαγνώστρια Π. Παπαληγούρα 16, Άσσος, Κορινθίας.
|
Παρά την απαγόρευση της χρήσης του αμιάντου στη βιομηχανία και τις οικοδομές, εν τούτοις οι πολίτες αστικών και αγροτικών περιοχών εκτίθενται στην εισπνοή αμιάντου, διότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η απομάκρυνση του αμιάντου από σκεπές, καπνοδόχους από τα παλαιά κτήρια, τόσο τα κατοικήσιμα, όσο και των χώρων εργασίας.
Ο αμίαντος ενοχοποιείται για την πρόκληση διαφόρων καρκίνων, όπως του πνεύμονα, του λάρυγγα, των ωοθηκών, του μεσοθηλίώματος του υπεζωκότα και του περιτοναίου στους βιομηχανικούς εργάτες αμιάντου. Επίσης έχει ενοχοποιηθεί ως παράγοντας κινδύνου πρόκλησης διαφόρων καρκίνων σε άτομα που δεν έχουν εργαστεί σε περιβάλλον αμιάντου, αλλά έχουν ζήσει σε χώρους κατασκευών που περιείχαν αμίαντο. Έτσι, ο αμίαντος θεωρείται παράγοντας καρκινογένεσης του καρκίνου του πνεύμονα, του λάρυγγα και των ωοθηκών, του προστάτη και του μεσοθηλιώματος του υπεζωκότα και του περιτοναίου [1]. Το κάπνισμα και η έκθεση στον αμίαντο αποτελούν σημαντικούς κινδύνους για τον καρκίνο του πνεύμονα. Αρκετές επιδημιολογικές μελέτες έχουν συνδέσει την έκθεση στον αμίαντο και το κάπνισμα με τον καρκίνο του πνεύμονα[2]. Η σχέση μεταξύ μεσοθηλιώματος και έκθεσης στον αμίαντο είναι καλά τεκμηριωμένη. Ως αποτέλεσμα, η χρήση αμιάντου σε κτίρια, εργοτάξια και ορυχεία, καθώς και οι επιπτώσεις των ασθενειών για τους εργάτες έχει λάβει μεγάλη προσοχή. Ωστόσο, ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε επίσης σε οικιακό εξοπλισμό και καταναλωτικά προϊόντα, συμπεριλαμβανομένων των στεγνωτηρίων μαλλιών. Τα πιστολάκια μαλλιών είναι πιθανές πηγές έκθεσης στον αμίαντο σε ασθενείς με μεσοθηλίωμα και ο κίνδυνος έκθεσης στον αμίαντο είναι υψηλότερος για όσους χρησιμοποιούν πιστολάκι μαλλιών επαγγελματικά[3]. H Sofie Bünemann Dalsgaard ερευνώντας τον κίνδυνο καρκινογένεσης σε παιδιά, που πλέον είχαν ενηλικιωθεί και είχαν εκτεθεί στον περιβαλλοντικό αμίαντο στην παιδική ηλικία με έμφαση στους γυναικείους καρκίνους, βρήκε ότι η περιβαλλοντική έκθεση στον αμίαντο στην παιδική ηλικία σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μήτρας και κακοήθους μεσοθηλιώματος στις γυναίκες[4].
Περισσότερο από το 97% του ιού ανθρωπίνων θηλωμάτων τύπου 16 (HPV-16) βρέθηκε να συνυπάρχει με χρυσοτιλικό αμίαντο και σχετικά λείο περίγραμμα όγκου στη μαστογραφία και λιγότερο από 3% βρέθηκε με HPV-18 και αμίαντο τρεμολίτη και ακανόνιστο περίγραμμα ζιγκ-ζαγκ στη μαστογραφία που μοιάζει με πριονίδι στο στήθος καρκινικών ιστών σε περισσότερες από 500 μαστογραφίες γυναικών ασθενών[5].
Ο καρκίνος του προστάτη είναι ο πιο συχνός καρκίνος στους και ο δεύτερος πιο συχνός στον κόσμο[6] . Ως εκ τούτου, η επίδραση της έκθεσης στον αμίαντο και της πρόκλησης διαφόρων καρκίνων αποτελεί σοβαρό πρόβλημα Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν αυξημένο κίνδυνο ασθενειών που σχετίζονται με τον αμίαντο λόγω της αναπνευστικής έκθεσης[7].
Όσον αφορά την από του στόματος κατάποση αμιάντου, μελέτες σε ζώα απέτυχαν να καταδείξουν αυξημένο κίνδυνο[8], ενώ τα αποτελέσματα μελετών σε ανθρώπους υποδηλώνουν αυξημένο κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου μετά από κατανάλωση μολυσμένου με αμίαντο νερού[9, 10].
Για τον καρκίνο του προστάτη, ορισμένες μελέτες κατέδειξαν ιδιαίτερο κίνδυνο, τόσο μετά από αναπνευστική[11, 12], όσο και από του στόματος κατάποση συγκεκριμένων παραγόντων [13-15], αλλά οι συγκρίσεις μεταξύ των τρόπων απορρόφησης του αμιάντου για τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη δεν διερευνήθηκαν ποτέ.
Τέλος, ακόμη και σε χώρες που απαγορεύουν τον αμίαντο, ο αμίαντος παραμένει ευρέως διαδεδομένος στους χώρους εργασίας και στους δημόσιους χώρους. Για παράδειγμα, ορισμένες μελέτες ανέφεραν ότι η μη επαγγελματική έκθεση είναι η κύρια αιτία ορισμένων καρκίνων που σχετίζονται με τον αμίαντο[16].
Επομένως, η επίδραση του είδους της έκθεσης στον αμίαντο (επαγγελματική ή περιβαλλοντική) στον καρκίνο του προστάτη πρέπει επίσης να αποτελεί θέμα συνεχούς παρακολούθησης και διερεύνησης.
Με βάσει αυτά τα δεδομένα ο Frédéric Dutheil, και οι συνεργάτες 2020 [17] πραγματοποίησαν μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση για να αξιολογήσουν εάν η έκθεση στον αμίαντο αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη. Δευτερεύοντες στόχοι ήταν η αξιολόγηση της επίδρασης του τρόπου απορρόφησης (αναπνευστική ή από του στόματος κατάποση), ο τύπος έκθεσης (επαγγελματικός ή περιβαλλοντικός) και άλλοι παράγοντες όπως ο επαγγελματικός ρόλος, 17 χρήση ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού, 18 ποσοτικοποίηση της έκθεσης στον αμίαντο [7] τύποι ινών αμιάντου[18] ή χώρα[19, 20].
Η έρευνα επιτεύχθηκε αναζητώντας στις βάσεις δεδομένων PubMed, Cochrane Library, Embase και ScienceDirect με χρήση των λέξεων-κλειδιών ( καρκίνος του προστάτη ή νεόπλασμα του προστάτη ) και ( αμίαντος ή κροκιδόλιθος ή χρυσοτίλης ή αμφίβολος ή αμοσίτης, που είναι μορφές αμιάντου ). Μελέτησαν όσα άρθρα περιέγραφαν τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη μετά από οποιαδήποτε έκθεση στον αμίαντο.
Ανέλυσαν τα ευρήματα 33 μελετών με 15.687 περιπτώσεις καρκίνου του προστάτη μεταξύ 723.566 ατόμων. Η έκθεση στον αμίαντο αύξησε τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη (μέγεθος επίδρασης = 1,10, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI] = 1,05–1,15). Όταν εξέτασαν τον τρόπο απορρόφησης, η αναπνευστική εισπνοή αύξησε τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη (1,10, 95% CI = 1,05–1,14). Τόσο η περιβαλλοντική όσο και η επαγγελματική έκθεση αύξησαν τον κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη (1,25, 95% CI = 1,01–1,48 και 1,07, 1,04–1,10, αντίστοιχα). Για τον τύπο των ινών, η ομάδα αμοσίτη είχε αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη (1,12, 95% CI = 1,05–1,19) και δεν υπήρχαν σημαντικά αποτελέσματα για την ομάδα χρυσοτίλης/κροκιδόλιθου. Ο κίνδυνος ήταν υψηλότερος στην Ευρώπη (1,12, 95% CI = 1,05–1,19), χωρίς σημαντικά αποτελέσματα σε άλλες ηπείρους.
Από όλη αυτή την έρευνα προκύπτει το συμπέρασμα ότι, η έκθεση στον αμίαντο φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του προστάτη. Ο κύριος μηχανισμός απορρόφησης ήταν ο αναπνευστικός. Τόσο η περιβαλλοντική όσο και η επαγγελματική έκθεση στον αμίαντο συνδέθηκαν με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του προστάτη.
Το να υπάρχουν ίνες αμιάντου στο πόσιμο νερό αυτό συμβάλλει στην αύξηση του φορτίου σε ίνες αμιάντου του ατμοσφαιρικού αέρα, διότι όπου χρησιμοποιείται νερό στις κατοικίες, την καθαριότητα, κλπ, τελικά το νερό εξατμίζεται, αλλά οι ίνες παραμένουν και κυκλοφορούν στον ατμοσφαιρικό αέρα.
Όλες οι μορφές αμιάντου, συμπεριλαμβανομένου του χρυσοτίλου, είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνες για τον άνθρωπο. Όλες οι μορφές προκαλούν κακοήθη μεσοθηλίωμα και καρκίνο του πνεύμονα και του λάρυγγα και μπορεί να προκαλέσουν καρκίνους των ωοθηκών, του γαστρεντερικού και άλλους καρκίνους. Καμία έκθεση στον αμίαντο δεν είναι χωρίς κίνδυνο. Οι ασθένειες και οι θάνατοι από την έκθεση στον αμίαντο μπορούν να προληφθούν πλήρως[22].
Βιβλιογραφική Τεκμηρίωση
1. Kang D-M, Kim J-E, Kim Y-K, Lee H-H, Kim S-Y. Occupational burden of asbestos-related diseases in Korea, 1998–2013: Asbestosis, mesothelioma, lung cancer, laryngeal cancer, and ovarian cancer. J Korean Med Sci. 2018 Jul 19;33(35):e226. doi: 10.3346/jkms.2018.33.e226.
2.Yuwadee Ngamwong, Wimonchat Tangamornsuksan, Ornrat Lohitnavy , Nathorn Chaiyakunapruk, C Norman Scholfield, Brad Reisfeld , Manupat Lohitnavy 2.Additive Synergism between Asbestos and Smoking in Lung Cancer Risk: A Systematic Review and Meta-Analysis.PLoS One. 2015 Aug 14;10(8):e0135798.
3.James Dahlgren, Patrick Talbott. Case report: peritoneal mesothelioma from asbestos in hairdryers. Int J Occup Environ Health. 2015;21(1):1-4.
4.Sofie Bünemann Dalsgaard, Else Toft Würtz , Johnni Hansen, Oluf Dimitri Røe , Øyvind Omland. A Cohort Study on Cancer Incidence among Women Exposed to Environmental Asbestos in Childhood with a Focus on Female Cancers, including Breast Cancer.Int J Environ Res Public Health. 2022 Feb 13;19(4):2086.
5.Yoshiaki Omura, Marilyn K Jones , Abdallah Nihrane , Harsha Duvvi , Yasuhiro Shimotsuura , Motomu Ohki . More than 97% of human papilloma virus type 16 (HPV-16) was found with chrysotile asbestos & relatively smooth round tumor outline, and less than 3% was found with HPV-18 and tremolite asbestos & irregular sawtooth-like zigzag outline in breast cancer tissues in over 500 mammograms of female patients: their implications in diagnosis, treatment, and prevention of breast cancer. Acupunct Electrother Res. 2013;38(3-4):211-30.
6. Furuya S, Chimed-Ochir O, Takahashi K, David A, Takala J. Global asbestos disaster. Int J Environ Res Public Health. 2018 May 16;15(5):E1000. doi: 10.3390/ijerph15051000.
7. Ollier M, Chamoux A, Naughton G, Pereira B, Dutheil F. Chest CT scan screening for lung cancer in asbestos occupational exposure: A systematic review and meta-analysis. Chest. 2014 Jun;145(6):1339–46. doi: 10.1378/chest.13-2181. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
8. Condie LW. Review of published studies of orally administered asbestos. Environ Health Perspect. 1983 Nov;53:3–9. doi: 10.1289/ehp.83533.
9. Mi J, Peng W, Jia X, et al. [A case-control study on the relationship of crocidolite pollution in drinking water with the risk of gastrointestinal cancer in Dayao County. [Article in Chinese]]. Wei Sheng Yan Jiu. 2015 Jan;44(1):28–32.
10. Kjaerheim K, Ulvestad B, Martinsen JI, Andersen A. Cancer of the gastrointestinal tract and exposure to asbestos in drinking water among lighthouse keepers (Norway) Cancer Causes Control. 2005 Jun;16(5):593–8. doi: 10.1007/s10552-004-7844-1.
11. Band PR, Abanto Z, Bert J, et al. Prostate cancer risk and exposure to pesticides in British Columbia farmers. Prostate. 2011 Feb 1;71(2):168–83. doi: 10.1002/pros.21232.
12. Koutros S, Beane Freeman LE, Lubin JH, et al. Risk of total and aggressive prostate cancer and pesticide use in the Agricultural Health Study. Am J Epidemiol. 2013 Jan 1;177(1):59–74. doi: 10.1093/aje/kws225.
13. Multigner L, Ndong JR, Giusti A, et al. Chlordecone exposure and risk of prostate cancer. J Clin Oncol. 2010 Jul 20;28(21):3457–62. doi: 10.1200/JCO.2009.27.2153.
14. Sun FV, Hu QF, Xia GW. [Roles of folate metabolism in prostate cancer. [Article in Chinese]]. Zhonghua Nan Ke Xue. 2015 Jul;21(7):659–62.
15. Pike E, Wien TN, Wisløff T, Harboe I, Klemp M. Cancer risk with folic acid supplements [Internet] Oslo, Norway: Knowledge Centre for the Health Services at The Norwegian Institute of Public Health (NIPH). Report form Norwegian Knowledge Centre for the Health Services (NOKC) No. 25-2011; 2011. Dec, [cited 2019 Sep 11].
16. Panou V, Vyberg M, Meristoudis C, et al. Non-occupational exposure to asbestos is the main cause of malignant mesothelioma in women in North Jutland, Denmark. Scand J Work Environ Health. 2019 Jan 1;45(1):82–9. doi: 10.5271/sjweh.3756.
17.Dutheil F, Zaragoza-Civale L, Pereira B, Mermillod M, Baker JS, Schmidt J, Moustafa F, Navel V.Prostate Cancer and Asbestos: A Systematic Review and Meta-Analysis.Perm J. 2020;24:19.086.
19. Cheng Y-S, Holmes TD, Fan B. Evaluation of respirator filters for asbestos fibers. J Occup Environ Hyg. 2006 Jan;3(1):26–35. doi: 10.1080/15459620500444046.
20. Frank AL, Joshi TK. The global spread of asbestos. Ann Glob Health. 2014 Jul-Aug;80(4):257–62. doi: 10.1016/j.aogh.2014.09.016. [
21. Stayner L, Welch LS, Lemen R. The worldwide pandemic of asbestos-related diseases. Annu Rev Public Health. 2013;34(1):205–16. doi: 10.1146/annurev-publhealth-031811-124704.
22. LaDou J, Castleman B, Frank A, et al. The case for a global ban on asbestos. Environ Health Perspect. 2010 Jul;118(7):897–901. doi: 10.1289/ehp.1002285.
Σημείωση: Το παρόν επιστημονικό άρθρο γράφτηκε για λόγους ενημέρωσης των ιατρών και των λοιπών επιστημόνων υγείας και δεν αποτελεί μέσο διάγνωσης ή αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε αποτελεί ιατρική συμβουλή για ασθενείς, από τον συγγραφέα ή τους συγγραφείς του άρθρου.
Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.
Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση, παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας
Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.
|
|
