Η μακρόχρονη παρακολούθηση υποστηρίζει τη θεραπεία με αναστροζολη για την πρόληψη της επανεμφάνισης του καρκίνου του μαστού

Υπό του Δρ. Δημητρίου Ν. Γκέλη - MD, ORL, DDS, PhD, Medical Life Coach

Η αναστροζόλη είναι ένας αναστολέας της αρωματάσης, Είναι αντικαρκινικό φάρμακο που χρησιμοποιηείται συμπληρωματικά ή κατά την αρχική θεραπεία του καρκίνου του μαστού  σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τα οιστρογόνα  προκαλούν ή  αυξάνουν  την ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων του μαστού.

Δρ Γκέλης Ν. Δημήτριος Ιατρός, Ωτορινολαρυγγολόγος, Οδοντίατρος, Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δαμασκηνού 46, Κόρινθος 20131, Τ. 2741026631, 6944280764   pharmage@otenet.gr   www.gelis.gr

Γκέλη Αικατερίνη Ιατρός,         Ακτινοδιαγνώστρια  Διεύθυνση Ιατρείου: Παπαληγούρα 16, Άσσος Κορινθίας, Τηλ. 2741087758, 6944644820 email:kgkeli@hotmail.co

Γόγαλης Ιωάννης          Ιατρός              Ακτινοθεραπευτής-Ογκολόγος Θεραπευτήριο ¨Αγ. Ειρήνη¨, Αιγάλεω, Αττική. τηλ. 6945175697

Η αναστροζόλη δρα αναστέλλοντας το ένζυμο αρωματάση, το οποίο εμπλέκεται στην παραγωγή οιστρογόνων στο σώμα. 

Αυτό οδηγεί σε μείωση του μεγέθους του όγκου ή την καθυστέρηση της εξέλιξης της ανάπτυξηςτου όγκου σε μερικές γυναίκες. Το FDA ενέκρινε την κυκλοφορία της ανασταζόλης το 1995 με την εμπορική ονομασία Arimidex.

Πέντε χρόνια θεραπείας με αναστροζόλη (Arimidex) απέτρεψαν με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα την επανεμφάνιση καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες υψηλού κινδύνου σε 10,9 έτη παρακολούθησης, σύμφωνα με στοιχεία της μελέτης Διεθνούς Μελέτης Παρεμβάσεων Παρεμβάσεων Καρκίνου του Μαστού II (IBIS-II) το Σαν Αντόνιο Συμπόσιο για τον Καρκίνο του Μαστού, που πραγματοποιήθηκε στις 10-14 Δεκεμβρίου, στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. 1

"Αυτά τα δεδομένα παρέχουν περαιτέρω υποστήριξη για τη χρήση της αναστροζόλης στην πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες υψηλού κινδύνου. Συνιστάται από τη NICE και το Εθνικό Ινστιτούτο Αριστείας του Ηνωμένου Βασιλείου και από την Αμερικανική Προληπτική Ειδική Ομάδα στις Ηνωμένες Πολιτείες ", δήλωσε ο Jack Cuzick, PhD, συμπρόεδρος της Διεθνούς Μελέτης Παρέμβασης για τον Καρκίνο του Μαστού. το συνέδριο. 

Συνολικά, 3.864 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που είχαν 2 ή περισσότερους συγγενείς εξ αίματος με καρκίνο του μαστού, μητέρα ή αδελφή που ανέπτυξαν καρκίνο του μαστού πριν την ηλικία των 50 ετών ή μητέρα ή αδελφή που είχε καρκίνο του μαστού και στους δύο  μαστούς 3/4 ήταν εγγεγραμμένοι στη μελέτη πρόληψης IBIS-II από το 2003 έως το 2012. 

Η παρακολούθηση συνεπαγόταν κλινικές επισκέψεις, ερωτηματολόγια και δεδομένα μητρώου.

Οι ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν να λάβουν είτε 1 mg / ημέρα αναστροζόλης για 5 έτη (n = 1,920) ,είτε εικονικό φάρμακο (n = 1,944). Η πενταετής προσκόλληση στη θεραπεία ήταν 74,6% για την αναστροζόλη και 77,0% για το εικονικό φάρμακο, η οποία δεν ήταν σημαντικά διαφορετική. 

Ο Cuzick απέδωσε την ελαφρώς χαμηλότερη προσκόλληση στις ανεπιθύμητες ενέργειες (ΑΕ) που βίωσαν οι ασθενείς.

Τα ενημερωμένα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν ταυτόχρονα και στο Lancet [2]

Μετά την παρακολούθηση των 10,9 ετών, οι πιθανότητες των γυναικών να επανεμφανίσουν  καρκίνο του μαστού μειώθηκαν κατά 50% σε σύγκριση με εκείνες που έλαβαν εικονικό φάρμακο. 

Αυτό είναι ελαφρώς μικρότερο από τη μείωση κατά 53% που παρατηρήθηκε στα αποτελέσματα που παρουσιάστηκαν μετά τα πρώτα 7 χρόνια μετά τη θεραπεία. 3  

Ωστόσο, Ο Cuzick εξήγησε  ότι, ένας  ακόμη τρόπος για να φανεί αυτή η μείωση ότι είναι  σημαντική είναι η μετάφραση της με τη χορήγησή της σε 29 γυναίκες   που πρέπει να θεραπεύονται επί 5 έτη με  αναστροζόλη για την πρόληψη ενός καρκίνου του μαστού κατά τη διάρκεια της θεραπείας και κατά τα επόμενα 5 χρόνια.

Η μείωση ήταν μεγαλύτερη κατά τα πρώτα 5 έτη μετά τη θεραπεία (HR, 0,39, 95% CI, 0,27-0,58,  Ρ <0,0001). Ωστόσο, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση κατά 36% στην περίοδο μετά τη θεραπεία (HR, 0,64 · 95% CI, 0,45-0,91 ·  P  = 0,014), η οποία είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν της ταμοξιφαίνης. 

"Αυτές είναι ουσιαστικές πληροφορίες σχετικά με τα μακροπρόθεσμα δεδομένα, τα οποία είναι ιδιαίτερα σημαντικά.  Η χορήγηση ταμοξιφαίνης  επί 5 χρόνια  έχει εξεταστεί και έχει αποδειχθεί ότι περιορίζει την επανεμφάνιση της νόσου σε ποσοστό 30%, που διατηρείται για τουλάχιστον 20 χρόνια.

Συνεπώς είναι κρίσιμη ερώτηση για τον αναστολέα αρωματάσης », δήλωσε ο Cuzick, ο οποίος είναι επίσης διευθυντής του Ινστιτούτου Προληπτικής Ιατρικής του Wolfson και  επικεφαλής του Κέντρου Πρόληψης του Καρκίνου, και ο Καθηγητής Επιδημιολογίας στο Queen Mary University of London.

Επιπλέον, ο διηθητικός καρκίνος του μαστού με θετικό οιστρογονικό υποδοχέα  (ER) μειώθηκε κατά 54% (HR, 0,46, 95% CI, 0,33-0,65,  P  <.0001), με συνεχιζόμενο σημαντικό αποτέλεσμα κατά την  περίοδο μετά τη θεραπεία.

Επιπλέον, παρατηρήθηκε μείωση κατά 59%  του ‘’εν τη γεννέσει’’ (in situ) καρκινώματος των γαλακτοφόρων πόρων  (in situ ductal carcinoma)  (HR, 0,41, 95% CI, 0,22-0,79,  Ρ  = 0,0081), ιδιαίτερα σε ER θετικούς ασθενείς για οιστρογονικό υποδοπχέα (HR, 0,22, 95% CI, 0.78-0.65 ·  Ρ <0,0001).

Δεν παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά σε θανάτους συνολικά (HR, 0,96, 95% CI, 0,69-1,34,  Ρ  = 0,82) ή για καρκίνο του μαστού. 

Επιπλέον, παρατηρήθηκε μια σημαντική μείωση των καρκίνων, που δεν ήταν καρκίνοι του μαστού, στις γυναίκες που πήραν θεραπεία με αναστροζόλη (OR, 0,72, 95% CI, 0,57-0,91,  P  = 0,0042), δηλαδή σε καρκίνο του δέρματος εκτός του μελανώματος. 

Σημειωτέον επίσης ότι δεν αναφέρθηκαν νέες παρενέργειες κατά την διάρκεια της  μακρύτερης παρακολούθησης των ασθενών, καθώς και καμία περίσσεια καταγμάτων ή άλλων σοβαρών παρενεργειών, που παρατηρήθηκαν προηγουμένως με τον αναστολέα αρωματάσης. 

Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη, ιδιαίτερα στις μελέτες πρόληψης, για μακροπρόθεσμη παρακολούθηση.Έχουμε μάθει πολλά σε 12 χρόνια, άλλα 10 χρόνια παρακολούθησης θα μας πουν πολλά περισσότερα για τον αντίκτυπο στη θνησιμότητα », δήλωσε ο Cusick.

Το εαν η αναστροζόλη είναι αποτελεσματικότερη της ταμοξιφαίνης κατά του καρκίνου του μαστού παραμένει αμφιλεγόμενο θέμα.

Γιαυτό το λόγο ο Yan Yang, και οι συνεργάτες (2017) έκαναν μεταανάλυση  των τυχαιοποιημένων των τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων κλινικών δοκιμών, προκειμένου να συγκρίνουν  την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια της αναστροζόλης έναντι της ταμοξιφαίνης ως επικουρικής θεραπείας στον καρκίνο του μαστού

Έκαναν  συστηματική βιβλιογραφική έρευνα στο  PubMed, του Web of Science, της Embase και της βιβλιοθήκης Cochrane για να αξιολογηθούν τα οφέλη της επιβίωσης και τα προφίλ τοξικότητας  των ασθενών με καρκίνο του μαστού , οι οποίες υποβλήθηκαν σε αγωγή με αναστροζόλη ή ταμοξιφένη. 

Τα κύρια μέτρα έκβασης περιελάμβαναν την επιβίωση χωρίς ασθένεια (DFS), την επιβίωση χωρίς επανεμφάνιση της νόσου (RFS), τη συνολική επιβίωση (OS), το συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης στη θεραπεία (ORR) και τις ανεπιθύμητες ενέργειες. 

Οι αναλογίες  κινδύνου (HR) ή οι λόγοι κινδύνου (RRs) με διαστήματα εμπιστοσύνης 95% (confidence intervals, CIs) συγκεντρώθηκαν, χρησιμοποιώντας   μοντέλο σταθερού αποτελέσματος ή μοντέλο τυχαίων αποτελεσμάτων. 

Εννέα τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες μέσα σε ένα σύνολο  15.300 ασθενών πληρούσαν τα κριτήρια συμπερίληψης και συμπεριλήφθηκαν σε αυτή τη μετα-ανάλυση. 

Οι συγκεντρωμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι η αναστροζόλη συσχετίστηκε με σημαντική βελτίωση στην επιβίωση χωρίς ασθένεια [DFS] (HR = 0,72, 95% CI: 0,55-0,94, Ρ = 0,016) και  στο συνολικό ποσοστό ανταπόκρισης στη θεραπεία [ORR] (RR = 1,21, 95% CI: 1,05-1,39, Ρ = 0,009 ) , συγκριτικά με τα αποτελέσματα της ταμοξιφαίνης.

 Όμως η αναστοζόλη δεν παρέτεινε τη ζωή  [OS] (HR = 0,96, 95% CI: 0,77-1,21, P = 0,751). 

Σε σύγκριση με την  ταμοξιφαίνη, η αναστροζόλη προκάλεσε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης αρθραλγίας (RR = 1,55, 95% CI: 1,20-1,99, P = 0,001) και οστικού πόνου (RR = 1,31, 95% CI: 1,05-1,62, P = 0,015)  καθώς και μικρότερη συχνότητα κολπικής αιμορραγίας (RR=0.51, 95%CI: 0.28-0.93; P=0.029),  κολπικής απέκκρισης (RR = 0,31, 95% CI: 0,12-0,82, P = 0,017) και θρομβοεμβολικά επεισόδια ( (RR=0.39, 95%CI: 0.28-0.55; P<0.001). Με βάση τις τρέχουσες αποδείξεις , οι ασθενείς με καρκίνο του μαστού θα ωφελούνταν  από τη θεραπεία με αναστροζόλη.

1. Cuzick J, Sestak I, Forbes JF, et al. Ten year results of the international breast cancer intervention study II. Presented at: the San Antonio Breast Cancer Symposium; December 10-14, 2019; San Antonio, Texas. Abstract GS4-04.

2. Cuzick J, Sestak I, Forbes JF, et al. Use of anastrozole for breast cancer prevention (IBIS-II): long-term results of a randomised controlled trial. Lancet. doi:10.1016/S0140-6736(19)32955-1.

3. Cuzick J, Sestak I, Forbes JF, et al. Use of anastrozole for breast cancer prevention (IBIS-II): long-term results of a randomised controlled trial. Lancet. doi:10.1016/S0140-6736(19)32955-1.

4.Yan Yang, Wei Pan, Xinyu Tang, Shuqing Wu, Xinchen Sun.A meta-analysis of randomized controlled trials comparing the efficacy and safety of anastrozoleversus tamoxifen for breast cancer. Oncotarget. 2017 Jul 18; 8(29): 48362–48374. Published online 2017 Mar 22.

Σημείωση: Το παρόν επιστημονικό άρθρο γράφτηκε για λόγους ενημέρωσης των ιατρών και των λοιπών επιστημόνων υγείας και δεν αποτελεί  μέσο διάγνωσης ή αντιμετώπισης ή πρόληψης ασθενειών, ούτε αποτελεί ιατρική συμβουλή για ασθενείς, από τον συγγραφέα ή τους συγγραφείς του άρθρου.

Την ευθύνη της διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης των ασθενειών τις έχει μόνον ο θεράπων ιατρός του κάθε ασθενούς, αφού πρώτα κάνει προσεκτικά ακριβή διάγνωση.

Γιαυτό συνιστάται η αποφυγή της αυθαίρετης εφαρμογής ιατρικών πληροφοριών από μη ιατρούς. Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά μπορεί να χορηγούνται συμπληρωματικά, χωρίς να παραιτούνται οι ασθενείς από  τις αποδεκτές υπό της ιατρικής επιστήμης θεραπείες ή θεραπευτικές τεχνικές και μεθόδους, που γίνονται, όταν χρειάζονται, υπό ιατρική καθοδήγηση,  παρακολούθηση και ευθύνη. Οι παρατιθέμενες διαφημίσεις εξυπηρετούν της δαπάνες συντήρησης της παρούσας ιστοσελίδας  

Το παρόν άρθρο προστατεύεται από το Νόμο 2121/1993 και 4481/2017 για την πνευματική ιδιοκτησία. Η ολική ή μερική αντιγραφή του παρόντος επιστημονικού άρθρου χωρίς τη γραπτή έγκριση του Δρ Δημητρίου Ν. Γκέλη θεωρείται κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και διώκεται βάσει της νομοθεσίας.